Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΤΙ ΑΣΧΗΜΙΑ ΘΕΕ ΜΟΥ.

Τι μπορεί κανείς να πει για τα περίπτερα; Αρχικά οι άδειες χορηγούνταν σε ανάπηρους και σε άλλες ευπαθείς ομάδες ώστε να μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς, εδώ και δεκαετίες όμως πωλούνται και αγοράζονται κανονικά, πολλές φορές σε ένα «θολό» περιβάλλον.

Το θέμα όμως δεν είναι αυτό, καθώς το blog δεν ασχολείται με τα παραπάνω αλλά με την κατάσταση στα πεζοδρόμια. Και εδώ τα περίπτερα πραγματικά αποτελούν μαζί με τα δίκυκλα και τα Ι.Χ. ένα καρκίνωμα καθώς η ασχήμια τους και η ολοένα αυξανόμενη πραμάτεια τους είναι απερίγραπτη. Η φωτό του θέματος από την Εγνατία δεν είναι μετά από επιλογή, καθώς δεν έψαξα και ιδιαίτερα για να την βρω. Όχι πως από μόνο του ένα περίπτερο δεν είναι κάτι παράλογο, σκεφτείτε το.. ένα μαγαζί στο πεζοδρόμιο. Και τι μαγαζί…