Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

(ΣΧΕΔΟΝ) ΟΛΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ.


Στο σχεδιάγραμμα παραπάνω φανερώνεται η «ανάγκη» του καταστηματάρχη να παρανομήσει ώστε να καταφέρει να αποσβέσει τα λειτουργικά του έξοδα, στα οποία όπως όλοι ξέρουμε μεγάλο μέρος αποτελούν τα ενοίκια  ιδίως στα κεντρικά σημεία της πόλης.   Πως όμως γίνεται αυτό;
  1ον Ένα κατάστημα 20τ. μέτρα αραδιάζει τραπεζοκαθίσματα όπου βρει (βλέπε Αριστοτέλους, Ικτίνου, Κούσκουρα κ.α) έτσι, παγκάκια, Καφαο του ΟΤΕ, περβάζια ή ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε  μεταμορφώνεται σε τραπέζι και έτσι 2ον η επιχείρηση ουσιαστικά αυξάνει  το εμβαδό της. 3ον Αυτό συνεπάγεται αύξηση της αξίας του μισθώματος (κάτι που γίνεται όχι τόσο με το μίσθωμα αλλά με τον «αέρα» που είναι «μαύρος»). Και ξανά απ΄την αρχή… περισσότερα έξοδα, περισσότερα τραπεζοκαθίσματα κλπ…
Αποτέλεσμα να έχουμε εισοδηματίες ιδιοκτήτες επαγγελματικών ακινήτων που καρπώνονται υπεραξίες και μαύρο χρήμα χάρη σε δημόσιο χώρο, καταστηματάρχες οι οποίοι αυθαιρετούν ασταμάτητα μπροστά στα μάτια των αρχών, και τα θύματα όλους εμάς να το δεχόμαστε λες και είναι κάτι φυσιολογικό.